Het jongerenpastoraat van het Aartsbisdom Utrecht (JA) organiseerde van 24 t/m 26 januari een kloosterweekend bij de Zusters Birgittinessen in Weert, met als thema ‘Gods roeping voor jouw leven.’ Een tiental jongeren nam deel aan dit laagdrempelige weekend om zo kennis te maken met het kloosterleven. Colinda doet verslag:
“Na een lange werkdag was het tijd om richting Weert te gaan, om bij te komen van een drukke werkweek in het klooster bij de zusters Birgittinessen. Na de dagelijkse file kwam ik eindelijk aan in Weert. Leuk om de groep te zien waarmee ik dit weekend samen ben.
Vrijdagavond begonnen wij met het samen kijken van één van mijn lievelingsfilms: ‘The letters from Mother Teresa’. Deze film beschrijft het leven van Moeder Teresa, stichteres van de Missionarissen van Naastenliefde en Nobelprijswinnares voor de vrede. Zij zette zich in voor de armsten onder de armen in India. Dit wordt zo mooi verteld in deze film (zeker een aanrader)! Na de film was er tijd om nog even na te kletsen; vervolgens kropen we op tijd onder de wol want zaterdag ging de wekker al vroeg.
Zaterdag begon de dag om 06.40 uur voor het ochtendgebed en aansluitend de heilige Mis. Daarna konden we genieten van het ontbijt dat de zusters voor ons hadden verzorgd. Na het ontbijt hebben wij een lezing bijgewoond over ‘Sterke vrouwen in de Bijbel’. Pastor Jos Geelen vertelde ons het verhaal van Sarah, Hagar en Abraham. Hij vertelde ons over de roeping van Sarah en Abraham. Maar zij werden ongeduldig en hadden te weinig vertrouwen in God. Sarah dacht geen kinderen te kunnen krijgen, ondanks de belofte en nam het heft in eigen handen. Zij gaf haar slavin Hagar aan Abraham en zij kreeg inderdaad een zoon van hem. Pastor Geelen legde ook de link met Eva. Zij nam ook de vrijheid om zelf haar weg te gaan. Hij noemde Adam en Abraham gekscherend ‘watjes’ omdat zij maar instemden met hun vrouwen, in plaats van er iets van te zeggen en te vertrouwen op God! Maar God hield Zijn Woord, denkt met ons mee, geeft ons onze vrijheid. Als Almachtige God heeft Hij ons niet nodig om zijn heilsplan te volbrengen, maar Hij wil ons nodig hebben. Hij heeft onze liefde niet nodig, maar Hij wil dat wij Hem liefhebben, omdat Hij zo veel van ons houdt. Hij gaf ons mee dat we op God mogen vertrouwen en dat Hij Zijn plan voor ons duidelijk zal maken, meewerkend met onze vrijheid. Het was leerzaam.
Na de lezing hebben wij met de zusters het middaggebed gebeden en aansluitend geluncht en de afwas gedaan. Zingen in de keuken bij de zusters, wat een feestje! Daarna mochten we luisteren naar de roeping van Moeder Overste. Misschien wel het mooiste moment van het weekend. Moeder Overste begon te vertellen over het klooster, over de oorsprong van de orde en de achtergrond van de Heilige Birgitta van Zweden. Daarna vertelde zij over haar roeping. Vol aandacht heb ik geluisterd en genoten van haar verhaal. Ik zag dat Moeder Overste echt gelukkig is in het klooster. Ik vind het bijzonder als mensen vertellen over hun roeping in het leven en de weg die zij daarvoor hebben gevolgd. Moeder Overste had een mooi verhaal. Het kwam echt binnen bij mij.
Na de lezing van Moeder Overste maakten wij een wandeling door de tuin, waarbij we even stilstonden bij het kerkhof. Verder in de tuin was een mooie grot, de Lourdesgrot met de verschijning van Maria aan Bernadette. Daarna hebben wij een rondje door Weert gewandeld en een bezoekje gebracht aan de mooie Lieve Vrouwe van Weert kerk. Eenmaal terug in het klooster hebben wij heerlijk gegeten. In de avond zijn wij naar de kapel gegaan om met de zusters de completen te bidden. Aansluitend was er de Avond van Barmhartigheid. Het Allerheiligste kwam in ons midden. Met muziek en een verhaal hebben wij deze avond gebeden en was er mogelijkheid tot biechten. Na de aanbidding was er ontspanning en hebben wij elkaar beter leren kennen. Na een mooie dag en een gezellige avond was het tijd om naar bed te gaan.
Zondag was het opnieuw vroeg dag. Om 06.50 uur hebben wij de Lauden gebeden, de Hoogmis gevierd en een lezing gehad van vicaris Hans Pauw over roepingen. Roepingen tot studie, geloof, huwelijk, relaties: wat heb je nodig om je roeping te ontvangen? Het antwoord hierop was: bidden, de Bijbel en elkaar! Na de lezing was er tijd voor Eucharistische aanbidding en aansluitend het middaggebed. Genoten van onze laatste lunch en de afwas met de zusters. Na de afwas heeft Moeder Overste een rondleiding gegeven door het klooster. Ze liet ons het oude koor zien op het balkon in de Kapel en de oude Kapittelzaal met de stoel van de abdis. Ook iets wat mij raakte: de spreekkamer waar vroeger de slotzusters hun visite ontvingen. Er waren nog tralies aanwezig en een doorgeefluik voor de koffie! Tijdens de rondleiding kwam de carnavalsfanfare nog even voorbij! Tja, dat heb je wanneer je in Limburg bent. Gek idee wanneer je net in de spreekkamer stil staat bij hoe het vroeger was in de abdij en dat buiten het dagelijkse leven gewoon doorgaat. Maar wel erg bijzonder. Na de rondleiding hebben wij met de groep afscheid genomen van de zusters met een leuke groepsfoto en zijn wij allen richting huis gegaan.”
De jongeren kijken positief terug op dit weekend, zo laat Joost weten: “Het mooiste van dit weekend vond ik de rust en de gesprekken met elkaar. Je bent in je eigen leven heel druk met van alles en nog wat en dan vergeet ik soms nog wel eens om even een rustig momentje te pakken en met God te praten. Rond het thema ‘Gods roeping voor jouw leven’ was dit de uitgelezen kans om die band met God te versterken.” Anne vond het “een mooi en interessant weekend, waarbij er genoeg afwisseling was tussen inhoudelijke activiteiten en activiteiten voor ontspanning.”
Daar sluit Vera zich bij aan: “Ik was nog niet eerder mee geweest op een kloosterweekend van het JA, dus ik wist van tevoren niet wat ik kon verwachten. Ik vond dat we met een fijne groep waren, die al meteen vertrouwd voelde. Ook was er een goede balans tussen passieve en actieve activiteiten (bijvoorbeeld: ‘s ochtends lezing, ‘s middags creatief/sportief) en er was genoeg ruimte tussen de verschillende programmaonderdelen gepland. Ook was er ruimte om af en toe iets voor mezelf te doen: dat vind ik persoonlijk wel prettig.”
Colinda somt tot slot op wat zij zo mooi vond aan het kloosterweekend: “De warmte van de groep. De gastvrijheid van de zusters. Het gezang in de kapel. De roeping van Moeder Overste. Samen bidden. Samen wandelen. Samen zijn met elkaar. Het was een mooi weekend en met elkaar met mooie ontmoetingen en ook gezelligheid met elkaar! Ik hoop dat er volgend jaar nog meer jongeren mee gaan om samen met elkaar te zijn. Hopelijk zie ik jullie daar!”