Gepubliceerd op: woensdag 2 november 2022

Op 20 oktober overleed op 53-jarige leeftijd Jacqueline Kolfschoten, nadat ze in juni dit jaar te horen kreeg ongeneeslijk ziek te zijn. Jacqueline was bij velen bekend als “de drijvende kracht achter de zomerkampen van het Aartsbisdom Utrecht. Vanaf 2016 was zij betrokken bij de organisatie van het kinderkamp en in 2020 werkte zij mee aan de doorstart van het tienerkamp,” zo schrijft vicaris Pauw (vicariaat Arnhem en portefeuille jeugd & jongeren) in een In memoriam. 

Vicaris Pauw: “Op de achtergrond hielp Jacqueline ook bij vormelingendagen en Jong Aartsbisdom-activiteiten en dacht ze actief mee over de ontwikkelingen van het jongerenpastoraat in ons bisdom. In de St. Eusebiusparochie van haar woonplaats Arnhem was zij onder meer betrokken bij de vormselvoorbereiding en diaconale activiteiten. Ze ontving voor al haar werkzaamheden de Willibrordplaquette. 

Jacqueline had oog voor de mensen om haar heen, met name voor hen die het moeilijk hadden. Kinderen ‘met een rugzakje’ nam ze graag mee op kamp en gaf zij vanzelfsprekend extra aandacht. Ze was in haar diaconale werk een buddy voor diverse mensen met zorg mijdend gedrag. Het liefste werkte zij op de achtergrond en genoot ervan wanneer zij anderen zag genieten of opbloeien. Haar geloof was een bron van inspiratie en kracht bij alles wat ze deed. 

Begin juni van dit jaar kreeg zij de diagnose alvleesklierkanker. Al snel werd duidelijk dat de tijd die haar nog gegeven was kort zou zijn. Dapper bleef ze zoveel mogelijk doen wat ze belangrijk vond en maakte, samen met haar gezin en vrienden, nog veel mooie en gedenkwaardige dingen mee waaronder het huwelijk van haar dochter. Nog één keer wilde ze, op haar wijze, de zomerkampen dragen en ook dat is gelukt met welhaast bovenmenselijke kracht.

We gedenken Jacqueline dankbaar voor al haar inzet, haar liefde en vriendschap, haar geloof. Haar man, Harrie, en de kinderen Anne en Remco, Bas en Inge, wensen we troost en kracht. De leiding van de zomerkampen zal het goede werk voorzetten, Bas, Anne en Remco voorop, én natuurlijk Harrie in zijn rol als logistiek manager/keukenassistent. Het zal vreemd zijn zonder Jacqueline, maar daarmee vervullen we haar grote wens.”